ÖZET

Sonuç

İmpakte üreter taşlarında, özellikle üst lokalizasyonda ve 10 mm’den büyük olanlarda, üreteroskopi düşük başarı ve yüksek komplikasyon oranına sahiptir. Perforasyon geliştiğinde ise konservatif tedavinin başarı şansı çok düşüktür. Bu nedenle perforasyon geliştiğinde açık operasyona geçilerek fibrotik segment rezeke edilmeli ve uç uca anastomoz yapılmalıdır.

Bulgular

İlk seansta tam taşsızlık oranı %69 olarak bulunurken, 3. ayın sonunda bu oran %79 idi. Komplikasyon 34 (%42) hastada gelişti. Minör perforasyon beş hastada gelişti. Bunların tamamına işlem sonunda double-j stent kondu. Bu beş hastanın dördünde (%80) kalıcı darlık gelişti. Major perforasyon gelişen üç hasta ise açık operasyona geçilerek fibrotik segment rezeke edilip taş alındıktan sonra uç uca anastomoz yapılarak tedavi edildi. Bu üç hastanın hiçbirinde darlık gelişmedi. Striktür oranı sadece double-j ile tedavi edilenlerde perforasyon oranı daha düşük olmasına karşın anlamlı olarak daha yüksekti (%80’e karşı %0 p=0,028). Taşın üst lokalizasyonda ve 10 mm’den büyük olması, kır-bırak stratejisinin kullanılmaması da komplikasyonları predikte eden faktörler olarak tespit edildi.

Gereç ve Yöntem

İmpakte üreter taşı için opere edilen 81 hastanın verileri retrospektif olarak incelendi. Operasyon sırasında gelişen komplikasyonlar görsel olarak değerlendirildi, gereğinde retrograd üreterografi çekildi. Perforasyonun üreter çevresinin %50’sinden küçük olduğu yaralanmalara minör, büyük olmasına da majör perforasyon denildi. Perforasyonun evresine göre sadece double-j stent ile veya açık onarımla tedavi yapıldı.

Amaç

İmpakte üreter taşı olan hastalara yapılan üreteroskopinin sonuçlarını ve gelişen perforasyonların yönetimini değerlendirmeyi amaçladık.