ÖZET

Amaç:

Alt üriner sistem disfonksiyonu (AÜSS) olan çocuklarda kasılma ve gevşeme bazlı biofeedback (BF) sonuçlarının araştırılması amaçlandı.

Gereç ve Yöntem:

2007-2017 yılları arasında AÜSS tanısı alan ve standart üroterapi tedavisine dirençli olan çocuklar iki farklı animasyon kullanılarak rastgele BF’ye yönlendirildi: Animasyon A gevşeme niteliğinde BF (RBF) ve animasyon B kontraksiyon niteliğinde BF (CBF) idi. Cevap vermeme, kısmi cevap ve tam cevap, AÜSS’de sırasıyla %0 ila %49 düşüş, %50 ila %99 düşüş ve %100 düşüş olarak tanımlandı. RBF veya CBF kullanan biofeedback sonuçları karşılaştırıldı.

Bulgular:

RBF ve CBF grubunda sırasıyla 100 ve 70 çocuk vardı. Hastalarda anormal işeme akımı (abnormalVP) ve pozitif EMG aktivitesi (positive EMG) olan hastalarda RBF ile daha anlamlı iyileşme (p=0,001); anormalVP ve negatif EMG aktivitesi (negative EMG) olan hastalar CBF ile daha anlamlı iyileşmeye sahip olduğu tespit edildi (p=0,039); İstatistiksel olarak önemsiz olmasına rağmen, normal işeme akımı (normalVP) ve positive EMG olan hastalar CBF ile daha iyi çözünürlüğe sahip iken (p=0,452); normalVP ve negative EMG hastalarında RBF ile daha anlamlı iyileşme gözlendi (p=0,083).

Sonuç:

LUTD ve Anormal VP’li çocuklarda, EMG aktivitesi biofeedback tedavisinin tipini belirlemektedir: positive EMG, RBF ile daha iyi sonuçlara sahip iken, negative EMG, CBF ile daha iyi sonuçlara sahiptir.